Wat mij betreft wordt nog vandaag het gratis boekenweekgeschenk afgeschaft, veel goeds heeft het ons niet gebracht. Sterremeer, Het volgende verhaal, Weerborstels: wie weet nog waar het over ging? De ijsdragers, Spitzen: rampzalige voorbeelden van rebusliteratuur. De heilige Antonio: wat een onzinnig slecht boek.
En dan nu weer De pianoman van Bernlef. Dit maal geen regelrechte ramp. Meer een keurige stijloefening. Bernlef kan aardig schrijven, maar waarom blijft het verhaal zo koud? Waarom boeit het niet, waarom blijft de hoofdpersoon zo afstandelijk, zo ver weg? Het lezen van De pianoman is als het nuttigen van een rijstwafel; je hebt iets geconsumeerd, maar je blijft wel erg onbevredigd achter.
Als je dan toch iets wilt lezen, neem dan liever een boek uit de top 5 van mijn recente leeslijst!
One Response to De pianoman – Bernlef