“Herr Doktor Steiner, Sie sind ein alter Affe” – citeerde mijn leraar Russisch, de heer Jansen, regelmatig Erich Kästner. En nu ik de afgelopen jaren mijn kennis van het Duits weer wat leven ingeblazen heb én wij vorige week bij onze vrienden in Leonberg op bezoek zijn geweest, was de tijd rijp om eens een Duitstalig boek uit de kast te trekken. Het werd Drei Männer im Schnee van Erich Kästner, ten eerste, omdat de taal er eenvoudig uitzag en ten tweede, omdat ik aan de verkapte aanbeveling van meneer Jansen moest denken.
Het verhaal is geschreven en speelt in begin jaren dertig in Zuid-Duitsland. Het is een humoristische verwisselingskomedie die van elke politieke lading is ontdaan. Daardoor is het vederlichte, maar ontspannende lectuur. Het verhaal is eenvoudig: een rijke en een arme man komen aan in een hotel, maar worden door een combinatie van factoren met elkaar verwisseld, hetgeen een aantal komische situaties oplevert. Vooral de behandeling van de miljonair die voor arme sloeber wordt aangezien, is vermakelijk om te lezen.
Maar op andere momenten is het verhaal bitterzoet; een aantal grappen is wel erg belegen; het einde van het boek is al vanaf pagina 30 te voorspellen en de ontwikkeling van de liefdeslijn is tenenkrommend. Kortom, met name een aanrader voor de beginnende germanist! Trouwens, nu je toch het einde van deze recensie gehaald hebt, heb jij nog een tip op het gebied van toegankelijke Duitse literatuur?
Citaat:
De uitspraak van de Nederlandse taal moet een Duitser grappig in de oren klinken:
“Eine stattliche Schar rotwangiger Holländer lärmte an einem grossen runden Tisch. Und das sächsiche Ehepaar mokierte sich über die phonetische Impertinenz der holländischen Sprache. Später verdrängte einer der Holländer den Klavierspieler. Sofort erhoben sich seine temperamentvollen Landsleute und veranstalteten, ungeachtet ihrer Smokings und mondänen Abendkleider, echt holländische Volkstänze.”
Nederlanders op vakantie kunnen zich zelden gedragen…