“Als je in een niet-westerse beschaving vraagt wie iemand is, krijg je als antwoord dat hij de zoon is van x, getrouwd is met y en dat hij zoveel kinderen heeft. Als je in het Westen vraagt wie iemand is, krijg je als antwoord dat hij dit of dat beroep uitoefent: hij is bankwerker, kunstenaar of personeelsconsulent. Westerlingen identificeren zich met hun werk. Ze offeren er hun familieleven aan op.”
Michel Houellebecq’s doorbraak Elementaire deeltjes werd onder groot gejuich ontvangen, maar ik was er niet van onder de indruk. Daarom heb ik de verdere carrière van de “belangrijkste hedendaagse Franse schrijver” genegeerd. Als het aan De Groene ligt is de tijd gekomen hem een tweede kans te geven.
De sociale desintegratie in de westerse samenleving is het leitmotief in Houellebecq’s werk. In La carte et le territoire (het is nog even wachten op de Nederlandse vertaling) geeft Houellebecq een alternatief voor de liberale samenleving dat sommigen bekend in de oren zal klinken: “De werkelijke sleutel voor een betere toekomst ligt volgens Houellebecq in de weigering mee te doen aan de ratrace waarin iedereen tegen wil en dank betrokken wordt. De toekomst ligt in vertraging, in initiatieven als ‘slow food’, of ‘slow life'”.