Oorsprong – Dan Brown

Waarom mijn data science collega Oorsprong aanraadde werd al snel duidelijk. Eén van de hoofdpersonen in het boek, Winston, is een product van kunstmatige intelligentie. Als een God dirigeert hij de andere hoofdpersonen van hot naar her, in een poging een antireligieuze presentatie te openbaren. Maar als er geen wifi is, is er ook geen Winston.

De andere hoofdpersoon is Robert Langdon. Die kennen we nog van de Da Vinci Code. En dat is meteen het zwakste punt van Oorsprong. De suspense in Oorsprong volgt exact hetzelfde procédé als in de Da Vinci Code: Robert Langdon is toevallig de enige die het werk van een vermoord persoon aan de vergetelheid kan ontrukken, maar wordt daarbij tegengewerkt door een mysterieuze en nietsontziende vijand. Samen met een mooie jongedame vlucht hij langs bakens van de westerse cultuur om uiteindelijk is zijn plannen te slagen. Hij is net James Bond, overwint de onmogelijkste tegenslagen en komt zelf ongeschonden uit de strijd.

Dat het van meet af aan duidelijk is dat het toch wel goedkomt met Robert Langdon neemt helaas een hoop spanning weg uit het boek, hoeveel cliffhangers Dan Brown er ook aan toevoegt. Wat resteert is een interessant gecomponeerd verhaal over een katholieke sekte en een baanbrekende ontdekking over de herkomst van de mens. Althans, baanbrekend voor mensen die uit een religieuze samenleving komen, zoals de Verenigde Staten. Sowieso is het verhaal erg Amerikaans. Beschrijvingen van Barcelona en de Sagrada Familia lijken rechtstreeks uit een reisgids te komen. In Europa kent iedereen Gaudí wel, maar voor Amerikanen is dat blijkbaar nog iets exotisch.

Als alle obstakels zijn overwonnen wordt het boek, zo’n 150 pagina’s voor het einde – pas echt interessant. Dan worden de ideeën van de vermoorde Edmond Kirsch uitvoerig uit de doeken gedaan en blijkt het plot toch gelaagder te zijn dan een platte avonturenroman. Mij dunkt dat de gemiddelde thriller-lezer zich toch behoorlijk kan verslikken in de presentatie van Kirsch. Maar als je hier wel je hart aan ophaalt kun je gelijk verder met de boeken van Harari, waarin Brown een heerlijke inleiding geeft.