Nadat ik de geniale roman Herr Lehmann van Sven Regener gelezen had wist ik niet hoe gauw ik naar de boekhandel moest om het vervolgdeel aan te schaffen, Neue Vahr Süd.
De hoofdpersoon in Neue Vahr Süd is dezelfde Frank Lehmann, alleen speelt dit verhaal een jaar of tien eerder. Het is rond 1980 en de twintigjarige Frank moet in dienst. Al zijn vrienden hebben geweigerd, maar Frank was zelfs te lui om dat te doen, “ich hab es verpennt”, en wordt tot zijn eigen verbazing gewoon opgeroepen. Frank woont in een saaie buitenwijk van Bremen, Neue Vahr Süd geheten, een soort Nieuwegein Zuid eigenlijk. De overgang naar de kazerne is maximaal en Franks wereld staat op zijn kop.
In Herr Lehmann bewees Regener al een meester van de details en de herhaling te zijn. Het leven gaat Frank Lehmann te snel; voortdurend heeft hij behoefte om het gebeurde te overdenken. In Neue Vahr Süd presteert Regener het zelfs om in één zin, in wat je een gestructureerde stream of consciousness zou kunnen noemen, vijf keer “dachte er” te schrijven.
In Herr Lehmann hadden die voortdurende herhalingen een uitermate komsich effect. Het procédé is bekend en wordt in Neue Vahr Süd uitgebreid toegepast. Maar helaas duurt het nu wat langer voor het verhaal op stoom is en dit procédé goed begint te werken. Pas in hoofdstuk 10, Umzug (pag. 140), komen de eerder gezaaide verhaallijnen op hilarische wijze samen en weet je dat je weer een echte Regener in je hand hebt. Gelukkig is het boek meer dan 600 pagina’s dik, dus er is genoeg ruimte voor revanche. En die komt er!
Regeners schrijfstijl is, ehm, niet voor iedereen geschikt. Het doet me soms aan Reve denken. Dat ligt minder aan de stijl en meer aan de thematiek. De verhouding van Frank tot zijn ouders doet direct aan De Avonden denken. De melige humor aan Reves latere werk.
Hoewel de ik-figuur zeer uitvoerig, inclusief al zijn nare trekjes, wordt beschreven, is Sibille het karakter dat boven het boek uitstijgt. Het kleine, onopvallende, onbetekenende meisje met lange haren, dat wijn drinkt met uitgestoken tong, weet met haar onbevangen optreden alle jongens (waaronder een voetbalhooligan en een gestaalde marxist) om haar vinger te winden. Mede dat maakt Neue Vahr Sued tot een prachtig filmscenario, ik kan bijna niet wachten tot een producent de handdoek oppakt!!