Ik zit een beetje te pielen met Linux. Langzaam maar zeker probeer ik steeds meer dingen op Ubuntu te doen die ik normaal gesproken op Windows XP zou uitvoeren. Als je niets probeert, leer je zo’n systeem immers nooit kennen. Maar het gaat niet allemaal even van harte. Vandaag had ik met mijn Ixus een digitale foto gemaakt. Die ik wilde inladen en op mijn weblog zetten, met een verhaaltje erbij. Doorgaans een kwartiertje werk. In Ubuntu was ik na twee uur ploeteren nog steeds bezig…
Mijn voornaamste probleem bestond eruit dat Ubuntu de interne kaartlezer van mijn laptop niet herkende. Via helpforums kwam ik op pagina’s als deze ‘how to’ terecht (waarvan de haren op de rug van de gemiddelde Windowsgebruiker toch wel overeind zullen gaan staan) en zelfs nadat ik de instructies gevolgd had kon Nautilus (de ‘Windowsverkenner’ van Ubuntu) mijn SD-kaart niet herkennen. Schijt, dacht ik, dan de foto’s maar inladen met een USB-kabel vanaf de digitale camera. Dat lukte gelukkig wel.
De tweede uitdaging bestond eruit om de foto te bewerken. Normaal gesproken gebruik ik daarvoor Adobe PhotoDeLuxe, software die ooit met mijn Canoncamera meegeleverd is. Op Linux gebruik je natuurlijk The Gimp. Maar na een half uur poetsen en schuren kreeg ik de foto toch niet zo mooi helder en scherp als in PhotoDeluxe met één druk op de knop (CTRL + 1)…
Natuurlijk gaan er ook dingen goed. Internet werkt uitstekend, Thunderbird voor de mail en Firefox als webbrowser kende ik al en functioneren ook in Ubuntu prima. De Officevarianten voor Word en Excel, Calc en Writer zijn in hoge mate uitwisselbaar met hun Microsoftklonen. Voor FTP-zaken moest ik evenwel gFTP gebruiken, omdat Filezilla met rare foutmeldingen op de proppen kwam.
Mijn conclusie is nog steeds dat je als argeloze Windowsgebruiker de overstap naar Ubuntu beter nog niet kunt maken zonder een ervaren Linux-systeembeheerder in de buurt.
5 Responses to Ubuntuperikelen – deel 3