Olympus FE 340

Een half jaar geleden hadden we een nieuwe digitale camera gekocht: de Olympus FE 340. Na 3 verschillende Canon Ixus-camera’s wilden we eens wat anders proberen.

Waarom kozen we niet weer voor een Ixus?
– Ze gaan snel kapot; van een twee jaar oude camera ging opeens het LCD-scherm naar de knoppen. Met de huidige prijs van compact camera’s is repareren geen optie meer.
– Bij fotograferen binnenshuis gaf de Ixus slechte kleuren.

Met de Olympus hadden we goede ervaringen, totdat we hem vorige week uit onze handen lieten kletteren en de lens hopeloos ontwricht was.

De Olympus had wel een paar nadelen:
– Bij het inlezen van de foto’s op de computer, worden de foto’s (met de bijgeleverde software Olympus Master 2) niet automatisch gedraaid. Dit moet je handmatig doen, waarbij je bovendien bij elke foto die je rechtzet, moet bevestigen dat je het origineel wilt overschrijven: een mega-irritant (en tijdrovend) klusje.
– Apart kaartformaat (xD), zodat al mijn SD-kaartjes nu waardeloos zijn… Gelukkig zijn geheugenkaartjes niet meer extreem duur.
– De beeldkwaliteit van binnenfotografie was trouwens ook niet denderend.

Vandaag heb ik bij de goedkoopste fotohandelaar van Amsterdam, Booms, weer een nieuwe camera gekocht: de Sony Cyber-shot DCS-W170, voor 155 euro (plus 27 euro voor een 4GB-memorycard). Ik had geen zin om uitgebreid vooronderzoek te doen legde de verkoper de volgende wensen voor:
– filmpjes opnemen
– minstens drie keer optische zoom
Maar dit blijkt in zo’n beetje elke camera te zitten.

Waarop ik vroeg naar:
– Beeldkwaliteit binnenshuisfotografie
– 28mm-groothoeklens
– korte afdrukvertraging
Hierbij kwamen een Fuji en onze Sony uit de bus rollen, waarbij de Sony 50 euro goedkoper was, dus de keuze was gemaakt.

Of hij werkelijk zo denderend is zal de komende tijd moeten blijken!