Heupdysplasie voor beginners

Zoals de meeste trouwe lezers van de Primaire Berichten wel weten heb ik al van kinds af aan te kampen met een heupafwijking, die in de literatuur heupdysplasie genoemd wordt. Als gevolg hiervan ben ik niet de allerbeste loper. Lang lopen, lang staan, sporten (m.u.v. fietsen en zwemmen) gaat mij allemaal moeilijk af.

Al mijn hele leven lang ben ik onder controle van orthopeden en ik loop ik met enige regelmaat de deur van een fysio- of mensendiecktherapeut plat. Bij de laatste orthopedische controle (vorige maand in het OLVG) zijn er röntgenfoto’s van mijn heupen gemaakt.

De orthopeed K., die ik toen voor het eerst ontmoette, zei bijna enthousiast: “Nou, dit is een echte hoor!”. Hij doelde op de dubbelzijdige heupafwijking (congenitale heupdysplasie). Dat was voor mij weinig nieuws onder de zon. Helaas werd wel voor het eerst artrose (slijtage) vastgesteld in mijn linkerheup. K. zei dat er mogelijk een preventieve operatie uitgevoerd zou moeten worden, maar hij verwees mij door naar een collega die gespecialiseerd was in dergelijke operaties.

Heupdysplasie verklaard

Volgende week heb ik een afspraak met die specialist, dokter H., ook in het OLVG. Er is inmiddels een CT-scan van mijn heup gemaakt, waardoor de arts een driedimensionaal beeld van de heup kan krijgen. Inmiddels ben ik driftig informatie aan het verzamelen om een zo duidelijk beeld te krijgen. Ik wil immers niet met een mond vol tanden staan of door een stortvloed aan onbekende informatie volledig uit het veld geslagen te worden.

Uit informatie van internet is mij al veel duidelijk geworden: mocht er geopereerd moeten worden, dan ben ik enkele weken tot een half jaar uit de roulatie. In het beste geval keer ik terug als een jonge hinde die alle sporten kan beoefenen en de schrik op voetbal- en basketballvelden wordt, maar het is ook mogelijk dat ik voortaan in een rolstoel voortgeduwd wordt door mijn lieftallige echtgenote…

Volgende week weet ik meer.