Vroeger hadden alle bibliotheekboeken aan de binnenkant van de kaft een kaartje geplakt. Hierop stond de belangrijkste informatie over dat boek gedrukt: de titel, de auteur, het aantal bladzijden, het ISBN-nummer, etcetera. Meestal bevatte het kaartje ook een paar trefwoorden die het boek categoriseerden.
Internet kent ook trefwoorden. Ze heten “tags”, want op internet heet alles in het Engels. De laatste tijd zijn er op internet een aantal diensten verschenen die op bijzonder krachtige wijze gebruik maken van het idee achter trefwoorden.
Neem nu de fotodienst Flickr. Hier kun je gratis je foto’s online zetten. Aan iedere foto kun je tags toekennen. Zo kende ik aan een foto van een zonsopgang onder andere de volgende tags toe: “friesland, zonsopgang, wolken, lucht”. Mensen die op een van deze woorden (of een combinatie) ervan zoeken, kunnen zo bij mijn foto uitkomen.
Het mooie van ‘tagging’ is dat anderen ook tags kunnen toekennen aan jouw foto. Zo kunnen Friese nationalisten nog de tag “Fryslan” toekennen, en mensen die op het Engelse taalgebied georiënteerd zijn, tags als “sunrise, clouds”.