“In een oude gymzaal komen twaalf mannen bijeen om een oordeel te vellen over een getraumatiseerde Tsjetsjeense jongen die zijn adoptievader, een oud-officier van het Russische leger, vermoord zou hebben. Racisme en diepgewortelde vooroordelen lijken het lot van de jongen op voorhand te bezegelen. Totdat een van de juryleden aan de schuld van de jongen begint te twijfelen.” (Rialto)
Twaalf lukraak uit de maatschappij geplukte juryleden dienen zich uit te spreken over het levenslot van een jonge Tsjetsjeen. De verstrekkende invloed van hun beslissing is niet direct tot iedereen doorgedrongen. Gelukkig heeft een jurylid zijn huiswerk gedaan.
De acteurs spelen alsof ze op het toneel staan, elke gelaatsuitdrukking wordt uitvergroot. Deze overdrijving moet je op de koop toenemen. Ook de stereotypes zijn wat dik aangezet, maar als je dat je daaroverheen kunt zetten, kijk je naar een fascinerende film van 150 minuten, die alleen in een gymzaaltje speelt, maar je tegelijkertijd naar een uitgebreide denkwereld meeneemt.