Jevgeni Onegin – Ballet in het Muziektheater

En wat waren de kaartjes duur! Dus zaten wij daar met samengeknepen billen onze uiterste best te doen om zoveel mogelijk te genieten. Geen seconde van dit grandioze spektakel mocht aan onze aandacht ontsnappen.
    Gisteren zijn we namelijk naar het ballet “Jevgeni Onegin” in de Stopera geweest. “Ballet?”, roept de wakkere lezer, “ik dacht dat dat een opera was? Met een schitterende, 20 minuten durende aria van Tatjana erin?” Volkomen juist, wakkere lezer, alleen heeft een zekere John Cranko er een ballet van gemaakt.
    Een ballet waarvan ik niet gedacht had dat ze zo in het Westen gemaakt konden worden, zo klassiek was de uitvoering. Alsof we in het Bolsjoj Theater in Moskou zaten. Zowel van het decor, de muziek, de choreografie, de kostuums als van de dansers zelf droop een dikke Russengeur. Prachtig!
    “Maar!”, roept de wakkere lezer weer, “was het dan soms een Rússisch balletorkest dat de lange reis naar Nederland aanvaard had?” Nee, dit was ook niet het geval, het ballet werd uitgevoerd door ons eigen Nationaal Ballet. Hoewel veel chauvinisme hier niet echt op zijn plaats is. Van de 40 balletdansers die ik gisteren op het toneel heb zien huppelen, was er welgeteld een van Nederlandse afkomst. Verder bestond het vreemdelingenlegioen voornamelijk uit Fransen, Spanjaarden, Russen, Canadezen en misschien ook wel Chinezen en Marokkanen. En die blijken allemaal heel behoorlijk te kunnen balletten!
    » Het Muziektheater
    » Recensie in Het Parool