Mannen martelden kinderen – Naoem Korzjavin

Mannen martelden kinderen

Mannen martelden kinderen.
Slim. Opzettelijk. Bedreven.
Schiepen een alledaagse zaak,
Werkten hard – martelden kinderen.
En dat iedere dag opnieuw:
Vloekend, scheldend zonder reden…
Maar de kinderen snapten niet,
Wat de mannen van hun wilden.
Vanwaar die kwetsende woorden,
slaag, honger, hondengejank?
En de kinderen dachten eerst,
dat zij ongehoorzaam waren.
Zij konden zich niet dat voorstellen,
Wat voor iedereen helder was:
Volgens een oude, aardse wet,
Worden kinderen door volwassenen beschermd.
Maar de dagen verstreken, verschrikkelijk als de dood,
En de kinderen werden voorbeeldig.
Maar nog werden zij geslagen.
Nog steeds.
Opnieuw.
En hun schuld nam niet af.
Zij grepen naar de mensen.
Zij baden. En hadden lief.
Maar mannen hadden “ideeën”,
Mannen martelden kinderen.

Ik leef. Adem. Hou van mensen.
Maar het leven komt mij weerzinwekkend voor,
Als ik mij herinner dat dat er was!
Mannen martelden kinderen!

Naoem Korzjavin – 4 september 2004

    » Naum Korzavin – Muzcini mucili detej
    » Via Kappa
    » Het Tsjetsjeense drama