Noi Albinoi

IJslandse films tonen doorgaans niet de meest pittoreske zijde van hun vaderland. 101 Reykjavik of Angels from the universe kwamen bepaald niet overeen met het beeld dat Strumse en ik van IJsland hadden, nadat we daar op vakantie geweest waren. Toch blijf je hopen een speelfilm die interessant en origineel is, en tegelijkertijd doorvlecht met beelden van het ongelooflijke IJslandse landschap.

Nu draait de film Noi Albinoi in de theaters, eergisteren ondernamen we een nieuwe poging. “De zeventienjarige Noi leeft bij zijn grootmoeder in een ondergesneeuwd dorpje aan een fjord. Als hij ter vervanging van zichzelf een dictafoon in de schoolbank plaatst, wordt hij van school gestuurd….” (belbios.nl)

Dit simpele uitgangspunt levert een mooie en treurige film op. Helaas beperken de indrukwekkende plaatjes van het natuurschoon zich tot drie shots. De film zelf is komisch totdat het beklemmende einde je de adem ontneemt.