Vorige week zijn we naar The wind that shakes the barley geweest, een prijzenwinnende film die zich afspeelt in Ierland in de jaren 20 van de vorige eeuw. In het land dat op hardvochtige wijze door de Engelsen wordt onderdrukt, breekt een vrijheidsstrijd uit. Wanneer deze tot een redelijk gunstige politieke oplossing leidt, gaat de strijd over in een burgeroorlog tussen voor- en tegenstanders van dit bestand.
In de film wordt de vrijheidsstrijd belichaamd door twee broers die eerst aan elkaars zijde optrekken tegen de Engelsen, maar vervolgens in de burgeroorlog tegenover elkaar komen te staan. The wind that shakes the barley is een kundige en mooie film, maar het onderwerp maakt de film niet licht verteerbaar. Met de hitte van de strijd als gekozen perspectief blijft ons geen geweldsscène bespaard. Toen op een gegeven moment een jonge boerenknecht werd geëxecuteerd, werd de film me teveel en alleen omdat ik de vijftien mensen naast me in de rij niet wilde storen, heb ik hem tot het einde toe uitgekeken.