De laan van Spartaan – volksverlakkerij ten top

Er viel een folder in de bus van De laan van Spartaan. Een prachtige kleurenfolder waarop prominent een blank gezinnetje in een zonnige en groene omgeving fietst. Ging het soms om woningbouw ergens in de Betuwe? Nee, het bleek woningbouw te zijn in Bos en Lommer, niettegenstaande de poëtische naam een achterstandswijk in Amsterdam-West.

Groen is het er niet, eerder grauw, want in de buurt overheersen grijze flats uit de jaren vijftig. Brave, blanke gezinnetjes zul je er nauwelijks aantreffen, de buurt wordt gedomineerd door bewoners die sociaal-economisch op achterstand staan.

Natuurlijk, ik kan me best voorstellen dat projectontwikkelaars en de gemeente blanke gezinnen aan willen trekken en de buurt willen opwaarderen, maar in de gegeven omstandigheden is dat niet minder dan pure volksverlakkerij:

1. De helft van de woningen van het project zijn sociale huurwoningen. Als je een wijk met een overschot aan sociale huurwoningen op wilt waarderen, dan bouw je er toch niet 50% sociale huur bij?

2. Als je gezinnen aan wilt trekken dien je ruime woningen aan te bieden. De eengezinswoningen hebben een oppervlakte van 115m2. Ik denk niet dat je ergens in Nederland kleinere nieuwbouweengezinswoningen kunt vinden. Er zijn sowieso op een klein gebied veel woningen op elkaar gepropt.

3. Het schandaligst is het feit dat De Spartaan niet in een fijne groene omgeving ligt, zoals de folder suggereert, maar pal, en dan ook echt pal naast de A10, een van de drukste verkeersaders van het land, waar het geraas nooit verstomt. De geluidsoverlast zal vervelend zijn, maar de luchtverontreiniging is schokkend. Binnen een straal van 300 meter van de snelweg wonen kan je 10 jaar van je leven kosten. Hier had nooit gebouwd mogen worden.

Daarom kun je de folder beter tussen de regels door lezen: De Spartaan richt zich eigenlijk helemaal niet op vrolijke gezinnetjes. Zoals ook in de folder bedekt is weergegeven is dit schandelijke project bedoeld voor mensen in een financiële achterstandspositie, te weten: studenten, ouderen, gehandicapten en allochtonen die een stap op de maatschappelijke ladder niet weten te maken. De blanke gezinnetjes dienen hier zo hard mogelijk van weg te fietsen.