Het dreigende gevaar

Sommige mensen willen pas aannemen dat er sprake is van een broeikaseffect wanneer het Groene Hart in een woestijn is veranderd en op de Coolsingel palmen groeien. De meeste mensen zijn niet zo naïef. Wanneer echter een grote krant in zijn redactioneel commentaar het broeikaseffect in twijfel trekt, zijn de rapen gaar.
    Pim Fortuyn beweert iets raars en de hele gevestigde orde valt over hem heen. De hoofdredactie van het NRC Handelsblad kraamt pure onzin uit, maar de Nederlandse intelligentia zwijgt. We moeten niet vergeten dat er naast Pim Fortuyn nog honderden andere “sociaal afwijkenden” in Nederland rondlopen, maar dat Professor Pim niet zozeer het volk, alswel de media heeft weten te mobiliseren. Zouden alle kranten en tv-stations hem vanaf morgen negeren, dan haalt Fortuyn 15 mei echt geen 27 zetels, en ook geen 3.
    Maar de hoofdredacteur van een groot dagblad kan alles zeggen wat hij wil. Het is immers “hoofdredactioneel commentaar”. Daar moet dus wel over nagedacht zijn. Forget it! Het zijn pure leugens van het grootkapitaal!
    Wat dat “grootkapitaal” er mee te maken heeft wordt duidelijk uit de volgende passage (geciteerd uit het Hoofdredactioneel commentaar van de NRC van 9 maart 2002):
    “De uitvoering van de verplichtingen die voortvloeien uit het Kyoto-verdrag vormen een belasting van de economie met vele miljarden euro’s voor een milieu-effect dat marginaal is en waarvan het resultaat onzeker is. Tot de dag van vandaag bestaat er onenigheid over de relatie tussen broeikasgassen en opwarming van de aarde. Terugdringing van mondiale bevolkingsgroei, behoud van natuur, aanpak van specifieke effecten van klimaatverandering en ontwikkeling van hoogwaardige technologieën zijn haalbaarder dan blijven trekken aan het dode paard van Kyoto.”
    Ik wil hier even drie punten uitlichten:
1. “Tot de dag van vandaag bestaat er onenigheid over de relatie tussen broeikasgassen en opwarming van de aarde.” Volslagen onzin. Deze relatie is in de jaren 80 reeds in vele studies aangetoond. De “onenigheid” waar de hoofdredacteur het over heeft, lijkt mij dezelfde onenigheid als over de bestrijding van AIDS. Iedereen op deze aardkloot is het erover eens dat bij het veilig vrijen toch wel een condoom noodzakelijk is, behalve dan de paus en de Zuidafrikaanse minister van Gezondheid. De paus ziet de oplossing in Heilige Maagd Maria en in Zuid-Afrika denkt men dat men van AIDS kan genezen door seks met een maagd. OK. Maar moet je bij zulke belangrijke vraagstukken de mening van geestesgestoorden betrekken om tot mondiale overeenstemming te komen?
2. “De uitvoering van de verplichtingen die voortvloeien uit het Kyoto-verdrag vormen een belasting van de economie met vele miljarden euro’s”. Als de oplossing van een probleem gigantisch veel geld kost, wil dat toch niet zeggen dat dat probleem niet bestaat?
3. “Terugdringing van mondiale bevolkingsgroei [is] haalbaarder dan blijven trekken aan het dode paard van Kyoto.” Ik ben zeer benieuwd hoe de hoofdredacteur van de NRC met zijn vingers in zijn neus de mondiale bevolkingsgroei wil terugdringen, terwijl er de laatste decennia alleen maar sprake is van een exponentiële groei. Met kernbommen misschien? Is dat haalbaarder dan het ratificeren en navolgen van een verdrag waar al grote mondiale consensus over bestond, maar dat opeens in de prullenbak verdween omdat George Bush (met in zijn kielzog de Amerikaanse olie-industrie) hun ranch in Washington openden?
    Het verdrag van Kyoto is gerust niet zo radicaal als de NRC nu doet voorkomen. Het is slechts een eerste stap in de aanpak van het broeikaseffect. Maar wel een noodzakelijke stap! En wanneer een belangrijke opiniemaker als de NRC zulke wartaal uitslaat, is het tijd om in actie te komen! Is er nog een Al-Qaeda-terrorist over die zich met een Boeing in het hoofdkantoor van de NRC wil boren?
    » Het NRC-hoofdredactioneel commentaar van 9 maart 2002