De storm rondom de houdbaarheid van onze pensioenstelsel werd afgelopen week weer flink aangewakkerd.
Al geruime tijd wordt de opinie verkondigd dat men de Nederlandse samenleving draaiende moet houden door (geschoolde en direct inzetbare) arbeidskrachten uit de Derde Wereld hier naar toe te lokken. Enerzijds om al onze bejaarden te verzorgen, anderzijds om de sociale premies op te hoesten. Volgens mij is deze variant (die een geweldige brain-drain uit de ontwikkelingslanden impliceert) onwenselijk. Het NRC voerde deze week een nieuwe reden aan om deze optie niet te serieus te nemen. Na 40 jaar gaan namelijk al die vriendelijke personen die nu ons pensioenstelsel op de been komen houden, zelf met pensioen. Een nieuwe toevloed aan arbeidskrachten is dan gewenst. Als we op deze manier doorgaan, zou Nederland over 100 jaar meer dan 100 miljoen inwoners krijgen werd ergens becijferd.
Volgens mij ligt een andere, goedkopere en simpelere oplossing voor de hand: Organiseer voor de vele Nederlandse bejaarden die in Nederland geen verzorgingsplekje meer kunnen vinden, een aardig rusthuisje ergens in Afrika of in Azië. Hier snijdt het mes namelijk aan twee kanten: de Nederlandse bejaarden die ‘s winters vaak naar Spanje trekken, zitten nu het gehele jaar in een fijn zonnetje, verder geeft deze optie een impuls aan de groei van werkgelegenheid en welvaart in de arme landen waar de “bejaardenhuizen nieuwe stijl” geopend zullen worden. De Nederlandse regering en de pensioenfondsen kunnen helemaal in de handen wrijven: de aanzienlijk lagere loonkosten zullen voor goedkopere pensioenen zorgen!
-
Lees ook
Recente reacties
- hurdsean (9-3) op Amsterdamse humor
- Tom (22-12) op Amsterdamse humor
- hannah (22-12) op Amsterdamse humor
- Recensie: Gerbrand Bakker - Boven is het stil | Ranking the Books (20-8) op Boven is het stil – Gerbrand Bakker
- Erik (18-6) op Wat is het verschil tussen een getal en een nummer?
- Henk Bakker (11-6) op De kapiteinsdochter – Aleksandr Poesjkin
- Aya JD Dürst Britt (13-5) op De laatste dood – Jevgeni Baratynski
- Recensie: Paolo Giordano - De eenzaamheid van de priemgetallen | Ranking the Books (14-4) op De eenzaamheid van de priemgetallen – Paolo Giordano
- Hannah (19-3) op Ekosofia
- marcy (27-2) op Zeehondjes knuppelen
Archief
» mei 2022
» april 2022
» februari 2022
» januari 2022
» december 2021
» september 2021
» augustus 2021
» juli 2021
» mei 2021
» april 2021
» maart 2021
» februari 2021
» januari 2021
» december 2020
» januari 2020
» december 2019
» september 2019
» augustus 2019
» juli 2019
» juni 2019
» mei 2019
» april 2019
» maart 2019
» februari 2019
» januari 2019
» december 2018
» augustus 2018
» juli 2018
» mei 2018
» april 2018
- » Ga naar het het complete archief
One Response to Pensioenproblematiek