6. Bruggen kijken

Al een jaar of tien had ik in Sint-Petersburg rondgehangen, voordat men mij eindelijk wist over te halen naar de open bruggen te kijken. Een open brug is voor een Nederlander nou niet bepaald een bezienswaardigheid, zeker niet als het midden in de nacht is.

Petersburgers zien het anders, de bruggen bij nacht vormen een topattractie. Bij de bouw van de stad werd Amsterdam als voorbeeld gezien en Peterburg kreeg zijn eigen grachten: de Mojka, de Gribojedovgracht (Kanal Gribojedova) en de Fontanka. Al deze grachten komen uit op de Neva, de rivier die door het hart van de stad stroomt. (Een rondvaart over een van deze grachten is trouwens bijzonder aan te raden; het is ontspannend en verrassend. De rondleidingen zijn doorgaans alleen in het Russisch, zodat je hooguit het geboortehuis van Anna Achmatova mist, maar ach…).

Sfinx bij de huppeldepupbrug (luitenant Schmidt?)

De bruggen die opengaan zijn alleen de bruggen over de Neva. Ik geloof dat om 1 uur ‘s nachts de eerste opengaat en vervolgens gaat stroomopwaarts ieder half uur de volgende brug open. Na een uur moet de scheepvaart wel gepasseerd zijn en gaan de bruggen een voor een weer naar beneden. De bruggen zijn goed verlicht, hoewel dat in juni slecht te zien zal zijn, omdat ze zon dan helemaal niet ondergaat in deze noordelijke stad (de beroemde witte nachten).

Voor een notoire luiwammes als mij niets bepaald iets om je bed voor uit te komen. Maar als je toch het nachtleven uit komt strompelen, zoek dan een plekje tussen de toeristen en de Russen die zich en masse aan de kademuren verzameld hebben. Wie weet tik je een paar glazen wodka op de kop, met gedroogde zouten visjes erbij.

    » Toms short guide to St. Petersburg