Vorige maand opende op het Mercatorplein cafe/restaurant Zürich zijn deuren. Aansprekende horeca zit in De Baarsjes in de lift. Vlakbij de Wiegbrug zit een fantastische koffiezaak (waarvan de naam mij even ontschoten is). Op de Admiralengracht opende enkele maanden geleden een ander leuk cafe, Radijs. ‘s Avonds is het daar een duwen en trekken om naar binnen te komen. Bij wijze van spreken.
Zürich lijkt hetzelfde lot beschoren, in het weekend althans. De zaak heeft een ruime en vlotte uitstraling, een hip grand café, waar je ook nog lekker kunt eten. Afgelopen zaterdag was het er bomvol.
De kaart van Zürich is niet om over naar huis te schrijven. Veel standaardmeuk en weinig vegetarische keuze. De tomaten-kikkererwtensoep die ik at was prima, lekker pittig zonder te zout te zijn. De maaltijdsalade was niet aangemaakt en daarom een beetje droog. De bijbehorende zelf gesneden, grove patatten vergoeilijkden dat weer. De panna cotta, evenmin een toonbeeld van culinaire vernieuwing, smaakte heerlijk.
De sfeer is erg prettig, de inrichting van hout en steen heel mooi. Als het restaurant vol zit mag de muziek wel wat zachter gezet worden, want het jonge publiek van Zürich heeft elkaar nog veel te vertellen.